Santiago de Compostela, 10 juni 2019
Door: Denise
Blijf op de hoogte en volg Diana en Denise
10 Juni 2019 | Spanje, León
10 juni, Sahagun naar Leon, 69km.
Vandaag laten we een nat tentenkamp achter. Gisteravond heeft het zoveel en hard geregend dat in menige tent de dweilmop erdoorheen moest vanmorgen, zo ook de onze. Eerst drogen voor ze kunnen worden afgebroken.
Vandaag hebben we een vrij vlakke route over het laatste deel van de hoogvlakte tot Leon. We passeren vooral op het eerste deel veel wandelaars. In El Burgo Ranero drinken we koffie. Een oud Spaans vrouwtje komt langs gewandeld en blijft staan kletsen. Ze ratelt in rad Spaans, maar we begrijpen wel dat ze zelf ook ooit de camino heeft gelopen, nu loopt ze na 2 heupoperaties met een stok. Trots toont ze ons een afbeelding van Jacobus, die ze in haar schortzak bij zich draagt. We komen door veel slaperige dorpjes, waar meer ooievaarsnesten zijn dan cafeetjes of restaurantjes. Kort voor Leon treffen we eindelijk een eethuisje, waar we onze magen kunnen vullen. Met Bernt, Peter en Bert vervolgen we onze route. De gps van Bernt wordt op de albergue, waar we gaan slapen, ingesteld. Vlak voor Leon laat hij ons een plaatselijk rondje rijden en we komen terug op dezelfde rotonde als waar we eerder waren. Uiteindelijk komen we tegen 15 uur aan.
Vandaag laten we een nat tentenkamp achter. Gisteravond heeft het zoveel en hard geregend dat in menige tent de dweilmop erdoorheen moest vanmorgen, zo ook de onze. Eerst drogen voor ze kunnen worden afgebroken.
Vandaag hebben we een vrij vlakke route over het laatste deel van de hoogvlakte tot Leon. We passeren vooral op het eerste deel veel wandelaars. In El Burgo Ranero drinken we koffie. Een oud Spaans vrouwtje komt langs gewandeld en blijft staan kletsen. Ze ratelt in rad Spaans, maar we begrijpen wel dat ze zelf ook ooit de camino heeft gelopen, nu loopt ze na 2 heupoperaties met een stok. Trots toont ze ons een afbeelding van Jacobus, die ze in haar schortzak bij zich draagt. We komen door veel slaperige dorpjes, waar meer ooievaarsnesten zijn dan cafeetjes of restaurantjes. Kort voor Leon treffen we eindelijk een eethuisje, waar we onze magen kunnen vullen. Met Bernt, Peter en Bert vervolgen we onze route. De gps van Bernt wordt op de albergue, waar we gaan slapen, ingesteld. Vlak voor Leon laat hij ons een plaatselijk rondje rijden en we komen terug op dezelfde rotonde als waar we eerder waren. Uiteindelijk komen we tegen 15 uur aan.
-
10 Juni 2019 - 18:49
Robert:
Dat zal dan een ereronde zijn geweest, wel lekker om weer eens onder een vast dak te slapen, de wc is ook wel handig niet door de kou. Beentjes iets naar boven leggen is goed en rust goed uit. Ik kan me goed voorstellen dat benen elke dag moe zijn, zware arbeid en veel
Dagen na elkaar, het lijkt wel een grote ronde waar jullie mee bezig zijn, nogmaals chapeau. Het eind komt er aan, ik ben trots op jullie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
